Táimse ’gus Máire

Táimse ’gus Máire go sásta inár n-aigne, 
Ó nascadh i bpáirt sinn ag an altóir ró-bheannaithe, 
Thug sise grá thar cairde ’gus fearaibh dhom, 
Thógas ar láimh í ’s go brách brách ní scarfainn léi.

Beadsa ag seinnt ceoil, poirtíní béil agam, 
Rex-fol-dí-ó, 
rex-fol-dí-i-e-dil-i-dí.

Tá mo theaghlach san áit is fearr ar an mbaile seo, 
I bpáirc an tsrutháin a sháraíonn seacht n-acra, 
Cruithneacht a’ fás ann chomh hard leis na clathacha, 
’S mé ag feitheamh don tráth sin go bhfeicfidh mé aibí í.

Beadsa ag seinnt ceoil, poirtíní béil agam, 
Rex-fol-dí-ó, 
rex-fol-dí-i-e-dil-i-dí.

Tá torthaí ag fás im’ gháirdín go slachtaithe, 
Úlla, spíonáin agus cuiríní dearga. 
Siúcra i mála le ráithe go taiscithe 
Chun subh is misleáin don bháb is do bhanaltra.

Beadsa ag seinnt ceoil, poirtíní béil agam, 
Rex-fol-dí-ó, 
rex-fol-dí-i-e-dil-i-dí.

’Sí mo chéile-se Máire an stáidbhean mhodhúil mhaisiúil, 
Ag luascadh an chliabháin is an páiste ar a sheascaireacht. 
Stoca ’na láimh is na bioráin inti a’ preabarnaigh, 
Í a’ cniotáil is a’ crónán don leanbhín.

Beadsa ag seinnt ceoil, poirtíní béil agam, 
Rex-fol-dí-ó, 
rex-fol-dí-i-e-dil-i-dí.

’Sé mo ghuí chun an Ard-Mhic a ghrásta do scaipeadh orainn, 
’S go leanfaidh an t-ádh san gan ghátar ná easpa orainn 
Nuair a thiocfaidh lá an áirimh in áitreabh úd Jasapheth, 
Go dtóga Dia ar láimh sinn in airde go Parrthas.

Beadsa ag seinnt ceoil, poirtíní béil agam, 
Rex-fol-dí-ó, 
rex-fol-dí-i-e-dil-i-dí.