Bruach na Carraige Báine

Ó is thiar cois abhainn gan bhréag gan dabht,
Tá an ainnir chiúin-tais, mhánla.
Gur gile ar a com í ná an eala ar an dtonn,
Ó bhaitheas go bonn a bróige.
Sí an stáidbhean í a chráigh mo chroí,
‘Gus d’fhág sí m’intinn brónach,
Is leigheas le fáil níl agam go brách
Ó dhiúltaigh mo ghrá geal domhsa.

Is b’fhearr liom fhéin ná Éire mhór
Ná saibhreas Rí na Spáinne,
Go mbeinnse is tusa a lúib na finne
I gcoillte i bhfad ónár gcairde.
Ó mise agus tusa bheith pósta a ghrá,
Le haon-toil athar is máthar.
A mhaighdean óg is milse póg,
Gur tú grian na Carraige Báine.

A stuaire an chinn chailce, más dual go bhfuil agam,
Beidh cóir ort a thaithneoidh le d’chairde,
Idir síoda ‘gus hata ó bhonn go baitheas,
Agus gach ní insa chathair dá háilleacht,
Beidh do bhólacht dá gcasadh,
Gach neoin chun an bhaile
Ceol binn ag beachaibh ar bhánta,
Beidh ór ar do ghlaicibh, is cóiste ag tarraingt,
Go Bruach na Carraige Báine.