An Cailín Deas Rua

In aisling dhom fhéin aréir is mé i’m leaba tré m’ shuain
Go rabhas lem’phósadh lem’ stór croí go hintinneach suairc
Bhí rince ‘gus ceol agus spórt groidhe dá spreagadh dem’ chluais
Agus céad giní óir ar an mbord ag an gCailín Deas Rua.

‘Sé Tiobraid Árann a dh’fhágas ar maidin Dé Luain
Níor stadas den stáir sin go dtáingíos go dtí an Daingean ar cuairt
Cé gheobhainn ós cionn clár nach an grágheal is í ag imirt ar scuab
Is ar iompó an mhámh bhí cíonádh ag an gCailín Deas Rua.

Agus siúd ort a Sheáin ní dh’fhágfad-sa an baile go Luan
Mar go bhfuil mo chroí cráite is gan aon fháil agam ar thoddy ná a luach
‘Sé a deir na mná liom go mb’fhearr dhom bheith marbh san uaigh
Mura dtréigfeadsa an clár an cárt is an cnagaire crua.

Ní thréigfeadsa an clár, an cháirt ná an cnagaire crua.
Ní thréigfead ná Máire, an bhean mhánla ‘sí ainnir na gcuach,
Ag Aonach an Mháirt thugas grá agus taitneamh dá grua
Is a rúin cheart mo chléibh ná tréig mé mar gheall ar na buaibh.

Léan ar na buaibh is buartha a dh’fhágann siad mná
Bíonn braon ar a ngrua ó Luan go dtí maidin Dé Máirt
A liacht cailín chiúin stuama nár dúil dóibh imeacht chun fáin
Agus leibidí luatha ag baint buachais is gradam ‘na n-áit.

Do chonacas inné í in éide gil siopa i bhfad uaim.
Ba bhreáithe í ná Vénus an spéir-bhean sí ainnir na gcuach
Níl aon gheallúint sa tsaol ón spéir go dtí an talamh anuas
Nár thug sí dhom fhéin é, ach tar éis sin dh’éalaigh sí uaim.

Níl aon tslat ins an choill ná fuil snaidhm ina bun ná ina barr
Níl aon bhreac ins an linn ná h-éiríonn ar bharr uisce snámh
Níl aon sagart sa ríocht ná héiríonn chun Aifrinn do rá
Ach ó dh’imigh sí uaim ní mór ná go n-airím an lá.