Amhrán Mhaínse

Dá mbeinn trí léig i bhfarraige
nó i sléibhte i bhfad ó thír,
Gan aon neach beo i mo ghaobhar
ach an raithneach glas is fraoch,
An sneachta dhá shéideadh ó thuaidh ‘s ó dheas
‘S an ghaoth dhá fhuadach dhíom,

Is mé bheith a’ comhrá le mo Taimín Bán
‘s níorbh fhada liom an oíche.

Is a Mhuire dhílis céard a dhéanfas mé
tá an geimhreadh seo tíocht fuar
Is a Mhuire dhílis céard a dhéanfas
an teach seo ‘s a bhfuil ann
‘S nach é an trua anois mé bheith ag scarúint libh ar theacht na huaire bhreá
‘s nuair a bhéas an chuach
ag goiriúint is an duilliúr glas ag fás.

Agus gearraidh amach mo chónra dhom
as fhíorscoth geal na gcláir,
Is má tá Seán Ó hEidhin i Muínis
bíodh sí déanta óna láimh,
Cuiridh mo hata ‘s mo ribín síoda orm
‘s iad go rí-dheas ar mo cheann,
Agus triúr ban óg ón tsléibhe
le mé a chaoineadh os cionn cláir.

Is má bhíonn mo chlann sa mbaile a’m
an oíche bhfaighidh mé bás,
Go dtorróidís go gnaoiúil mé trí oíche ‘gus trí lá,
Bíodh na píopaí fada cailce acu
‘gus ceaganna ‘s iad lán,
‘S tabharfaidh Páidín Mór go Muínis mé
nó is olc a bhéas an lá.

‘S ag gabháil siar go Inse Ghainimh dhom
beidh farraigí ag éirí ard,
Ná cuiridh i Leitir Caladh mé mar ní ann atá mo dhream,
Ach tugaidh siar go Muínis mé
áit a gcaoinfear mé go breá
Is beidh soilsí ar na dumhachannaí
is ní bheidh uaigneas orm ann.